Morgen, vrijdag 20 maart 2020, start ik met de Capox kuur. Dit is een infuus met cytostatica en orale cytostatica gedurende twee weken. 3×3 weken. Helaas is uit het bloedonderzoek in Eindhoven gebleken dat ik het BPD enzym niet heb dat de chemo tabletten af moet breken, daarom kan er niet gestart worden met de volledige dosis anders zou ik mijn lichaam vergiftigen. Gelukkig vertelde de oncoloog dat dit niet betekent dat het daardoor minder effectief is. Heb ik natuurlijk weer, aan mij is niets normaal…..
Het gesprek met de oncoloog was voor Johan en mij heel erg verhelderend. Ze was heel duidelijk en heeft veel vragen maar ook veel frustratie weg kunnen nemen. Ze heeft het hele verhaal vanaf het begin tot nu uitgelegd. Waarom bepaalde besluiten zijn genomen en een bepaald traject is gekozen. Ik ben de eerste patiënt in Weert en Eindhoven met een micropapilair adeno carcinoom en ook in het AVL was het nog maar zeer zelden voorgekomen. Het is dan bijna onmogelijk om een goed en effectief beleid te maken. Aangezien de PETSCAN een mogelijke uitzaaiing liet zien zou chemotherapie alleen palliatief gegeven kunnen worden, om het leven te rekken dus maar nu de ruggenwervel schoon blijkt te zijn wordt er toch curatief ingezet met chemo. Dit om de micro cellen aan te pakken en hopelijk de positieve lymfeklieren te verkleinen. Na de 3 kuren wordt er weer een nieuwe PETscan gemaakt en gekeken hoe de lymfeklieren gereageerd hebben. Het is dan de bedoeling om de lymfeklieren operatief te verwijderen en als het aan de oncoloog ligt ook nog het aangedane stuk darm.
Tjongejonge wat een ander verhaal! Eerlijkheidshalve geeft de oncoloog ook aan dat ze ‘het niet weten’ omdat het zo zeldzaam is maar er wordt geredeneerd door het AVL en in navolging Weert dat dit de beste optie zou geven op herstel. Nou en daar gaan we voor! Dat het geen ‘walk in the parc’ wordt daar ben ik me terdege van bewust maar met het woordje ‘herstel’ in mijn achterhoofd stap ik heel anders in dit proces. Niemand kan me vertellen hoe dit uit gaat pakken en ook niet of ik die ouwe pinnige ouwe heks wordt van 95 die haar Johan dan nog in zijn billekes knijpt maar dat hoeft ook niet. Ik ben voor nu al heel blij en tevreden met de kans die ik nu krijg en ik ga er ook vanuit dat ik de komende jaren nog onder ons ben. Daar ga ik morgen voor!
madebyvonne 