Sinds ruim 7.5 week heb ik een hoest, wat begon met af en toe een bescheiden hoestje is uitgelopen op een bijna continue aaneenschakeling van gierende hoestbuien. Vlagen van koorts en pijn in gewrichten. De griep. Misschien…..ik denk het…..
Ondertussen is het hoesten zo erg dat ik niet meer onder doe voor de gemiddelde zeehond in de zeehondencrèche van Pieterburen. Gierende decibellen zorgen ervoor dat aan beide kanten onze buren weten hoe de vlag erbij hangt, ze komen nog net niet langs met een emmertje haring. In 7 weken tijd sliep ik dus bar weinig want ook ‘s nachts gaat het gezellig door. Twee weken geleden ging ik op advies van Johan en de meisjes toch maar eens naar de huisarts. Aangezien ik daar bijna nooit kom werd ik binnenstebuiten gekeerd en omdat uit die eerste onderzoeken niet veel duidelijk werd mijn voorgeschiedenis erbij gehaald want stel je voor…. Ik kon meteen bij de röntgen terecht maar mijn longen zagen er puik en fris uit voor een 54 jarige.
Twee weken verder en nu loopt het helemaal uit de klauwen, hoge koorts, overal pijn, pijnlijke holtes met snot in alle variaties, oorpijn met vocht en hoesten…… benauwd tot en met. Wat ik wil is ‘gewoon’ eenmalig even een antibioticakuur om te zorgen dat de boel weer ‘ont-snot’ wordt. Begrijp me niet verkeerd, ik heb door de afgelopen jaren geleerd dat het lichaam je enorm ziek kan maken maar ook dat het een enorm zelfhelings vermogen heeft. Maar mijn grens en ook die van mijn bedgenoot is bereikt, hoe lief hij me klaarblijkelijk ook vind ook hij is er klaar mee. Uit eigen beweging ben ik beneden op de bank gaan ‘slapen’ zodat Johan in ieder geval zijn uren kan pakken maar als ik dan weer beneden sta met mijn kussen onder de arm kijkt zelfs Fred me met een vernietigende blik aan, hij barricadeert nog net niet de deur zodat ik er niet in kan. Ik ben verworden tot de hoest- paria, tot de persona non grata……
Geloof me ik heb alle tips and tricks inmiddels geprobeerd, alle huismiddeltjes tot aan dampo onder je voetzolen smeren toe, alle hoestdranken van alle merken, hoesttabletjes etc etc heb ik gekocht en uitgeprobeerd. Ik heb zelfs het aller smerigste ooit gedronken zodat ik misschien een paar uurtjes zou kunnen slapen, namelijk: vodka puur. Die tip sla maar over want die werkt niet. Ik heb geprobeerd een afspraak te maken bij de huisarts via het portaal, 19 maart 2024! Halleluja dan kan ik bij wijze van spreken dood en gecremeerd zijn, wat ook een stoffige boel is. Na een telefoontje had ik geluk, ik mag vandaag komen bij de assistent huisarts. Boeien! Ik wil hulp, ik wil hier vanaf desnoods met grof geschut. Ik hoop dat ze me niet vraagt: “wat wil je dat ik voor je doe, heb je zelf al ge-Googelt”? want dan ontplof ik, mijn lontje is door het chronische slaaptekort ietsje korter. Ik wil gewoon iets wat echt helpt en anders moet ik dan toch maar naar Lenie ‘t Hart in Pieterburen, ik lust alleen geen haring…..
madebyvonne 
ja nu moet ik toch lachen ondanks jouw ellende, jij hebt altijd humor , beterschap 😊
Wil je niet ontmoedigen , hier duurde het maanden. En na 2 weken niet hoesten kwam het weer vrolijk terug … ik leef met je mee , wat een ellende ….maar ik moet toch ook weer met je lachen. Goedemorgen
Is herkenbaar zelf heb ik het gelukkig niet maar vriendin van mij wacht op longtransplantatie heeft er ruim 3 maandeln last van gehad met stoot prednison e antibiotica nu eindelijk verdwenen, Jeetje Yvonne dat is wel heellang wachten afspraak hier kan je nog of dezefde dag of dag daarop bij je eigen huisarts, wens je onwijs veel kracht en sterkte toe :)
Groetjes, Liesbeth