Moederkes dag

Het is weer de tweede zondag van mei en dus is het moederdag. De dag dat moeders wereldwijd vereerd en geëerd worden door hun kroost. Tenminste in de meeste gevallen zal dit zo zijn, uitzonderingen daargelaten want er zijn natuurlijk ook krengen en heksen van moeders die het eigenlijk niet verdienen om die titel te mogen dragen. Maar goed daar wil ik het nu niet over hebben. Toen ik zelf nog geen kinderen had vond ik het vooral een dag van commercie, net zoiets als Valentijnsdag. Een dag om de kas van de middenstand een beetje te spekken.

Tot ik 22 augustus 2001 voor het eerst moeder werd en ik dus het jaar erop in mei voor het eerst moederdag vierde met mijn eerste dochter ’s ochtends in mijn armen. Ik ben van nature niet zo’n sentimentele dweil maar toen op dat moment realiseerde ik me dat ik voor altijd de mama van dit mooie lieve kleine meisje zou zijn. Wat er in het leven ook zou gebeuren, van haar zou ik onvoorwaardelijk blijven houden. Zij had mij moeder gemaakt.
Op 1 mei 2003 werden we verblijdt met een tweede dochter en 2 weken later vierden we weer moederdag en ook toen weer het besef dat ik ook van dit lieve mooie meisje voor altijd zou blijven houden no matter what!

Natuurlijk vind ik het nu leuk om een klein cadeautje te krijgen op moederkes dag. Maar het meest genoten heb ik van de leuke verrassingen die ze op de peuterspeelzaal of lagere school knutselden. Ik weet nog dat Nina voor het eerst met een zelf geknutselde ketting ’s zondags aan mijn bed stond. Heel trots met het cadeautje in haar handjes, ze was 3 jaar, het cadeau papier had ze zelf getekend en de ketting was geregen van stukjes gekleurde rietjes en op het zelf uit geprikte hartje stond geschreven “voor de allerliefste mama van de wereld”. Op dat moment kon je me wegdragen, schoot ik helemaal vol (dus tóch een sentimentele dweil…..). Ik heb de ketting een week lang elke dag gedragen.
Tegen die mooie herinneringen, de knutselwerkjes en vooral de ingestudeerde versjes, daar kan geen gekocht cadeau tegenop!

Op die momenten realiseer ik me hoe bevoorrecht ik ben dat we 2 gezonde meiden hebben mogen krijgen. Dat het me gegund is om moeder te mogen worden. Op deze dag wil ik ook stilstaan bij de moeders die nooit moeder hebben kunnen worden of moeder zijn van een vlinderkindje dat helaas té vroeg naar de hemel is gegaan of nooit geboren mocht worden. Zij moeten ook geëerd worden. Ik wil mijn titel, “mama” dan ook met eer dragen. Ik heb in het verleden fouten gemaakt tijdens de opvoeding van onze meiden en zal in de toekomst waarschijnlijk ook nog wel eens blunderen of sommige dingen verkeerd aanpakken maar 1 ding weet ik zeker en dat is dat ik tot in het diepst van mijn ziel houd van deze bijzondere, lieve meiden!

Liefs mama X

Bad hairday

Vandaag ben ik samen met Nina bij de kapper geweest. Niks geks want elk mens gaat met enige regelmaat naar de kapper. Zij het dat normaliter mijn lieve vriendinnetje A. me altijd knipt en kleurt gewoon omdat ze voor mijn gruwelijke oncontroleerbare bos met haar de allerbeste is, zij weet precies hoe ze die bos stro aan moet pakken om er iets toonbaars van te maken.
Echter nu heeft A. zich bezeerd en moest ik vreemdgaan naar een “echte” kapperszaak, met stoelen en een wasbak waar je met je hoofd in gaat liggen. Was het leuk? Nou, nee, niet echt.

Ik heb in mijn jonge leven van 43 lentes al heel wat haardrachten en dito kleuren gehad……
Als baby werd ik geboren met een enorme bos zwart haar, dit veranderde toen ik peuter was in goudblonde krullen! Ik zag er bijna engelachtig uit.
Tot ik volgens mijn moeder teveel gilde en jengelde tijdens het borstelen en kammen, toen ging op mijn zevende de schaar erin…….het werd een kort donkerblond koppie.
Tijdens mijn communie zag ik er uit als voormalig koningin Beatrix! De kapster had mijn haar geföhnd dat het een lieve lust was, halve bus haarlak erin en Vonnie’s haar kon windkracht 10 trotseren!
Op mijn 12de was het weer lang, donkerblond met streepjes door de zon. Als brugpieper wilde ik zo min mogelijk opvallen dus daar kan ik weinig over schrijven. Op mijn 14de was ik enorm fan van Madonna, zij stond voor alles wat ik niet was, sexy, gedurfd, brutaal en dus deed ik thuis voor de spiegel een sjaaltje in mijn haar en tekende een schoonheidspukkel boven mijn lip.
Op mijn 16de mocht ik op stap en samen met een vriendin toog ik richting Oelemarkt (toenmalig uitgaans centrum van Weert), uiteraard gebracht door mijn vader! Wat mijn moeder niet wist was dat ik een kort rokje en sjaaltje bij me had om snel een gedaante verwisseling te ondergaan!
Op mijn 17de was ik een echte kakker! Haren van nature mooi goudblond, lang, in een Grace Kelly rol, een broekrok met spencertje inclusief een nep parel ketting. Dat ik dit op durf te schrijven begrijp ik zelf niet……maar ja, het wordt tijd om schoon schip te maken…….
Daarna begon het kleur tijdperk, aangezien ik op een sociaal culturele opleiding zat ging ik mee met de flow. Ik verfde mijn haar met pure henna, zo’n stinkende groene drab maar wel puur natuur!
Peentjes oranje lang haar…..OMG mijn vader en moeder moeten echt gedacht hebben dat het nooit meer goed kwam met me…….
Dat heb ik lang vol gehouden tot ik vond dat blonds toch echt meer fun hebben, ik ging spray blond gebruiken, een spray die je haren langzaam blonder maakte. Het deed niet echt veel naar ach, je moest toch wat.
In die tijd gooide mijn moeder er geregeld een permanentje in zodat ik mega veel krullen kreeg alla Lodewijk de 14de! Alleen ging er op een dag iets mis……mijn moeder permanente mijn haar en toen ze de rollers uit mijn haar haalde brak mijn haar pluk voor pluk af……het was dood, pieredood!!
Ik de dag erna naar de kapper. De oorzaak van mijn verbrande stro was de combinatie spray blond met de permanent vloeistof……. Mijn haar was tot op mijn hoofdhuid verbrand…..de kapster kon niet meer doen dan de boel ultrakort te knippen. Ik had echt een jongens koppie.
Daarna bleef het kort in allerlei spectaculaire coupes en allerlei kleuren, blond, rood, donkerbruin, zwart en alles daar tussenin.
Toen Ik trouwde wilde ik natuurlijk een mooi kapsel en ik had bedacht dat blond leuk zou zijn. De kapster willigde mijn verzoek in en ontkleurde eerst mijn haar, het was grijs/groen, daarna blond erover heen……. Mijn hemel wat zag ik er uit!! Ik had echt een bos geel stro op mijn kop! Zó wilde ik niet trouwen en dus ging er kastanje bruin overheen en was ik op 10-11-2000 een stralende bruid met schitterend haar!!
Na de geboorte van mijn kinderen ging ik naar degelijk en bruin, heel typisch maar er zijn veel jonge moeders die denken dat ze er na de geboorte van hun kind degelijk uit moeten zien en niet meer als die geweldige vamp die ze voorheen waren……het strookt niet met het beeld van een moeder.
2 jaar geleden besloot ik mijn haar te laten groeien, het ging gestaag, maar té langzaam naar mijn zin. Ondertussen had ik ook weer mijn natuurlijke krul terug. Een bos haar van hier tot Tokio! Maar nu diende het volgende probleem zich aan: ik werd met rasse schreden grijs!! Julia noemde het eerst nog bling-bling haar, maar nu kom ik er toch niet meer onderuit dat het gewoon echt zilvergrijs is, niet helemaal hoor maar gemêleerd……
Aangezien A. mij deze keer niet kon helpen kwam ik bij de kapper van het begin van dit verhaal terecht. Ik vertelde: niet te donker, highlights worden snel droog door de krul in mijn haar etc. Mevrouw de kapper had het helemaal begrepen zei ze……
En nu? Nu zie ik eruit als die schwarze Zigeunerkönigin…….veel te donker, geen highlights dat dan weer wel. …..
Ik schrok me dood toen ik in de spiegel keek…….ik heb het bij thuiskomst meteen gewassen en er weer een hoop krulspul ingedaan om het toonbaar te maken……heb ik mijn les weer geleerd?
Jaaaaaaa, A. ik zal nooit meer vreemdgaan en al hoe grijs mijn lokken er ook uitzien en al hoe lang je uit de running bent, ik ga NOOIT meer naar een “echte” kapper!!!
AMEN.