Het is weer de tweede zondag van mei en dus is het moederdag. De dag dat moeders wereldwijd vereerd en geëerd worden door hun kroost. Tenminste in de meeste gevallen zal dit zo zijn, uitzonderingen daargelaten want er zijn natuurlijk ook krengen en heksen van moeders die het eigenlijk niet verdienen om die titel te mogen dragen. Maar goed daar wil ik het nu niet over hebben. Toen ik zelf nog geen kinderen had vond ik het vooral een dag van commercie, net zoiets als Valentijnsdag. Een dag om de kas van de middenstand een beetje te spekken.
Tot ik 22 augustus 2001 voor het eerst moeder werd en ik dus het jaar erop in mei voor het eerst moederdag vierde met mijn eerste dochter ’s ochtends in mijn armen. Ik ben van nature niet zo’n sentimentele dweil maar toen op dat moment realiseerde ik me dat ik voor altijd de mama van dit mooie lieve kleine meisje zou zijn. Wat er in het leven ook zou gebeuren, van haar zou ik onvoorwaardelijk blijven houden. Zij had mij moeder gemaakt.
Op 1 mei 2003 werden we verblijdt met een tweede dochter en 2 weken later vierden we weer moederdag en ook toen weer het besef dat ik ook van dit lieve mooie meisje voor altijd zou blijven houden no matter what!
Natuurlijk vind ik het nu leuk om een klein cadeautje te krijgen op moederkes dag. Maar het meest genoten heb ik van de leuke verrassingen die ze op de peuterspeelzaal of lagere school knutselden. Ik weet nog dat Nina voor het eerst met een zelf geknutselde ketting ’s zondags aan mijn bed stond. Heel trots met het cadeautje in haar handjes, ze was 3 jaar, het cadeau papier had ze zelf getekend en de ketting was geregen van stukjes gekleurde rietjes en op het zelf uit geprikte hartje stond geschreven “voor de allerliefste mama van de wereld”. Op dat moment kon je me wegdragen, schoot ik helemaal vol (dus tóch een sentimentele dweil…..). Ik heb de ketting een week lang elke dag gedragen.
Tegen die mooie herinneringen, de knutselwerkjes en vooral de ingestudeerde versjes, daar kan geen gekocht cadeau tegenop!
Op die momenten realiseer ik me hoe bevoorrecht ik ben dat we 2 gezonde meiden hebben mogen krijgen. Dat het me gegund is om moeder te mogen worden. Op deze dag wil ik ook stilstaan bij de moeders die nooit moeder hebben kunnen worden of moeder zijn van een vlinderkindje dat helaas té vroeg naar de hemel is gegaan of nooit geboren mocht worden. Zij moeten ook geëerd worden. Ik wil mijn titel, “mama” dan ook met eer dragen. Ik heb in het verleden fouten gemaakt tijdens de opvoeding van onze meiden en zal in de toekomst waarschijnlijk ook nog wel eens blunderen of sommige dingen verkeerd aanpakken maar 1 ding weet ik zeker en dat is dat ik tot in het diepst van mijn ziel houd van deze bijzondere, lieve meiden!
Liefs mama X